ویژگی های انقلاب اسلامی ایران
تاریخ پخش: 23/11/93
بسم الله الرحمن الرحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
بینندگان
عزیز گرچه بحث را زمانی میشنوند که دهه فجر تمام شده است. ولی یادداشت
های من راجع به انقلاب است، دو سه نسل تا به حال، نسل اول و دوم و سوم
گذشته است، من میخواهم یک نگاهی کنم به تفاوت انقلاب ایران با انقلابهای
دنیا و باقی حرکتها. بالاخره خودتان میدانید جاهایی کودتا میشود. موجی
میافتد و حرکتهایی میشود. قدر خودمان را داشته باشیم که چه چیزهایی
داریم که دیگران ندارند.
موضوع بحث این است: تفاوت انقلاب ما با سایر انقلابها. حکومتها.
1- انقلاب بر پایه دین و رهبری دینی
1-
انقلاب بر پایه دین بود. گاهی یک جایی کارگرها برای حقوقشان، قطاریها،
تاکسیها برای حقوقشان، گاهی وقتها یک حرکتی و یک موجی میافتد، مشکلشان
این است که حقوقشان کم است. مشکلشان بازنشستگیشان است. مشکلشان بیمه و
بهداشتشان است. مشکلشان آب و برق و گاز و... حرکت ایران برای نان و آب
نبود، براساس دین بود. در ادامهی حرکت انبیاء بود.
2- رهبرش، فقیه محبوب بود. حزب نبود. باند نبود. دلار نبود. این هم مورد دوم. با مردم شروع شد. با مردم ادامه پیدا کرد.
3- وابسته به شرق یا غرب نبود. جاهای دیگر هر حرکتی میشود از یکجا علیه یک خط دیگر کمک میگیرند.
4-
خداوند دلها را به هم چفت کرد. یک آیه داریم میگوید: پیغمبر تو هم
نمیتوانی دلها را به هم چفت کنی. معمولاً در ادارهها دو کلمه زیاد به کار
میرود. یکی می گویند نیروی انسانی نداریم. نیروی متخصص کم داریم یا
نداریم. یا میگویند: اعتبار نداریم. یک آیه در قرآن داریم میگوید: بعضی
کارها مربوط به نیروی انسانی است و مربوط به پول هم نیست. خود خدا باید
وارد شود. بهترین نیروی انسانی کیست؟ اشرف مخلوقات بهترین نیروی انسانی،
حضرت محمد است. (صلوات حضار) اعتبار چه؟ کل بودجه دنیا، یک آیه در قرآن
داریم میگوید: ای پیغمبر! اگر نیروی انسانی تو بودی، اعتبارش هم تمام
بودجههای کره زمین بود، نمیتوانستی این کار را بکنی. «لَوْ أَنْفَقْتَ ما
فِی الْأَرْضِ جَمیعا» (انفال/63) یعنی اگر تو خرج کنی؛ یعنی نیروی انسانی
خودت باشی، «لَوْ أَنْفَقْتَ» نیروی انسانی شخص پیغمبر است. بودجه چیست؟
«ما فِی الْأَرْضِ جَمیعا». تمام پول کره زمین هم هزینه شود، نمی توانی دل
ها را به هم پیوند دهی. در انقلاب ایران همه دلها با هم مهربان شد. درست
این آیه شد. « بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْض» (آلعمران/195) این از آن، آن از
آن.
ادامه مطلب